O bizim ailemizin kızıydı.Bizimkiler, küçükken şehir dışına gezmeye gittikleri, bir köyde bulmuşlar . Terk edilmiş. Beklemişler, etrafa bakınmışlar ama kimse gelmemiş. Onu almak zorundalarmış, çünkü kirli bakımsız ve bir gözü yararlı.Ölebilirmiş. Bizimkiler, almışlar eve getirmişler. Temizlemişler fakat gözü için geç kalınmış. Bir gözü az görüyordu.
O'nu ilk gördüğümde biraz içerledim.Çünkü yabancıya alışık değilim. Hatta çaktımadan benim yatağımın uyuduğunu gördüğümde kızmıştım;) Ama sonraları çok alıştım. Kız kardeşim gibi oldu. Hiç sesi çıkmaz. Sokakta bulunmuştu.Ama asil, mağrur kendini ezdirmeyen, sessiz ve temiz.Sütten fazla su içmeyi ve balığı özellikle levreği çok sever. Eve gelen herkesi uzun uzun süzer kimseden korkup saklanmaz. Evet ZARİFE bir KEDİYDİ. Sevgisini ailedeki herkese gösterirdi. Asla kediler için söylendiği gibi nankör değildi.
Tam on iki yıl bizimle yaşadı. Evet Zarife öldü. Amansız hastalık olan kanser hasatalığına yakalandı.Bir yıl yaşadı. Çok üzgünüm. Üstüme çıkıp uymasını asla unutmayacağım.Tek tesellim ve acı çekmemesi ve bizim yanımızda ölmesi, yalnız ölmemesi.Yaşadığı süre içimdeki gibi sessiz ölmüştü.
Her anımızda bizimle birlikteydi.Ailemizin bir ferdi, Kız kardeşimizdi.O da biliyordu bunu çünkü çok akıllıydı.Konuşsa kimbilir neler söylerdi.Balkondan bakınmayı da severdi. Bahçedeki hemcinslerine bakardı ama onlara muhatap olmayı pek sevmezdi:) Caddeden geçen arabalara insanlara bakmayı da severdi.
Bizi hiç üzmedin Zarife umarım bizde Seni üzmemişizdir ve Mutlu ölmüşsündür.
O'nu ilk gördüğümde biraz içerledim.Çünkü yabancıya alışık değilim. Hatta çaktımadan benim yatağımın uyuduğunu gördüğümde kızmıştım;) Ama sonraları çok alıştım. Kız kardeşim gibi oldu. Hiç sesi çıkmaz. Sokakta bulunmuştu.Ama asil, mağrur kendini ezdirmeyen, sessiz ve temiz.Sütten fazla su içmeyi ve balığı özellikle levreği çok sever. Eve gelen herkesi uzun uzun süzer kimseden korkup saklanmaz. Evet ZARİFE bir KEDİYDİ. Sevgisini ailedeki herkese gösterirdi. Asla kediler için söylendiği gibi nankör değildi.
Tam on iki yıl bizimle yaşadı. Evet Zarife öldü. Amansız hastalık olan kanser hasatalığına yakalandı.Bir yıl yaşadı. Çok üzgünüm. Üstüme çıkıp uymasını asla unutmayacağım.Tek tesellim ve acı çekmemesi ve bizim yanımızda ölmesi, yalnız ölmemesi.Yaşadığı süre içimdeki gibi sessiz ölmüştü.
Her anımızda bizimle birlikteydi.Ailemizin bir ferdi, Kız kardeşimizdi.O da biliyordu bunu çünkü çok akıllıydı.Konuşsa kimbilir neler söylerdi.Balkondan bakınmayı da severdi. Bahçedeki hemcinslerine bakardı ama onlara muhatap olmayı pek sevmezdi:) Caddeden geçen arabalara insanlara bakmayı da severdi.
 |
| Son Günleri |
No comments:
Post a Comment